Այս պատմությունը տեղի է ունեցել 6 տարի առաջ, բայց ես դեռ հույս ունեմ, որ դեռ կարող եմ ինչ-որ բան փոխել։ Ես կիսվում եմ իմ փորձով ձեզ հետ, որպեսզի որոշում կայացնելիս միշտ լավ մտածեք։ Սկզբում, ամուսնությունից հետո, մենք չէինք նախատեսում երեխաներ ունենալ։ Բայց կինս հղ իաց ավ։ Չգիտեմ, թե ինչպես է դա եղել, մենք միշտ պաշտպանվում էինք: Երկու տարի անց ծնվեց աղջիկս:
Ես շատ էի սիրում երեխաներին, չնայած նրանք բոլորովին նման չէին ինձ: Մազերի գույնը լրիվ տարբեր էր՝ քթի, շուրթերի, ականջների ձևը։ Նրանք մեծացան, և իմ կասկածները գնալով ուժեղացան։ Հետո որոշեցի հայրության թեստ անել, վերջապես արդյունքները եկան, իհարկե երկու երեխաներն էլ ինձնից են, հավանականությունը 99,9% է։
Ես թեստի արդյունքները պահեցի դարակի անկյունում, փաստաթղթերի թղթապանակում: Ընդհանուր մաքրման ընթացքում կինս գտավ այս փաստաթղթերը։ Սկսվեց սկա նդալ, որն ի վերջո ավարտվեց ամու սնալու ծությամբ։ Կինս չկարողացավ ներել ինձ, որ ես կասկածել եմ իրեն:
Ես ինքս շատ ամաչում էի։ Չուզելով դա՝ ես ինքս քան դեցի իմ ընտանիքը։ Այժմ ես կարող եմ տեսնել իմ սեփական երեխաներին շաբաթը միայն երկու անգամ։ Իմ հիմար կասկածների պատճառով ես կորցրի իմ սիրելի կնոջն ու սեփական երեխաներիս։
