2 տարի առաջ եղավ էս դեպքը: Գործից իրիկունը եկա տուն, տեսնեմ մեր տանը տղա երեխա կա: Մարդուս հարցրի ով ա, ում երեխանա։ Ասեց. Ծանոթացի, իմ տղենա: Ծնկներս ծալվեցին, ինձ թվաց կատակա անում: Վալերիանկա խմեցի:
Ես ոչ մի անգամ չեմ լսել, որ իմ մարդը ուրիշ կնոջից երեխա ունի, իսկ հիմա պարզվում ա էդ երեխեն մեր տաննա: Մարդս ինձ բացատրեց, որ ինքն էլ ա նոր իմացել երեխու մասին: 4 տարի առաջ հանդիպում էր մի կնոջ հետ: Նա հասկանում էր, որ այդ աղջկա հետ ոչինչ չի ստացվի ու որոշում ա բաժանվի:
Պարզվումա էդ աղջիկը իրանից երեխայա ունենում, բայց հետո երեխուն թողնում ա մոր վրա ու գնում ա ուրիշ տղամարդու մոտ: Տատիկը 4 տարի պահում ա, բայց առ ողջական վիճակը վատանում ա ու բերում ա մարդուս մոտ՝ ասելով, որ դ իրա երեխենա: Ասեմ, որ երեխան շատ նման ա մարդուս: բայց մի կերպ հետաձգեց բաժանումը, և ամեն ինչ հասավ նրան, որ աղջիկը նրանից որդի ունեցավ։
Ես ամբողջ գիշեր չկարողացա քնել: Չէի հասկանում, թե ինչպես համակերպվել երեխու ներկայության հետ: Ես ու մարդս գո ռում էինք իրար վրա, երեխեն լաց էր լինում, վա խից կուչ էր գալիս անկյունում: Ես հասկացա, որ երեխան մե ղք չունի ու որոշեցի ընդունել նրան ու մայրություն անել:
Հիմա ես հպարտ եմ, որ նա իմ տղան է, հիանալի երեխա է: Ոչ մի վայկյան չեմ փոշմանել իմ որոշման համար:
