Մեր հարևանի աղջիկը յոթ երեխա ունի, ինքն էլ ընդամենը 20 տարեկան ա: Առաջին երեխուն ունեցել ա, երբ 16 տարեկան էր: Էդ տղեն իրան լքեց: Բայց հետո սկսեց հանդիպել ուրիշի հետ: Կրկին հ ղի ացավ ու էս անգամ եռյակ ունեցավ: Էս տղեն ընդհանրապես պատրաստ չէր հայրություն անել ու անհետացավ: Եռյակի ծնվելուց հետո մեկ ուրիշին գտավ: Ամուսնացան, ու իմացանք, որ էլի հ ղիա, եռյակ պիտի ունենա: Էդ տղամարդը չի աշխատում: Իրա մաման բոլորի վրա մունաթա գալիս,
որ չեն օգնում իրա աղջկան: Ինչո՞վ օգնենք, երբ որ ամեն մեկս ունենք մեր խնդիրները: Ես ընդհանրապես չեմ սիրում խառնվել ուրիշի գործերին: Բայց չեմ հասկանում, որ չեն կարողանում պահեն, ինչի՞ են ունենում: Շատերն օգնում են, ով ինչով կարողա, բայց իրա մաման ուզում ա, որ ամեն ամիս աղջկան ու երեխեքին գումար տան, ապահով են մթերքով ու հագուստով: Ոչ մեկը պարտավոր չի օգնել անպատասխանատու մարդկանց, չնայած դրանից տու ժում են փոքրիկները:
