Ես սիրահարվեցի 56 տարեկանում: Մեր կազմակերպություն նոր աղջիկ եկավ: Սիրահարվեցի առաջին հայացքից: Սկզբում իմ վրա ուշադրություն չէր դարձնում, բայց ես ամեն ինչ արեցի, որ իմը դառնա: Ինքը իմ առաջ պայման դրեց, որ կամուսնանա իմ հետ, եթե ես բաժանվեմ կնգանիցս ու բնակարանս իրա անունով գրանցեմ: Իմ սրտի տիրուհու համար ամեն ինչի պատրաստ էի,
դաժե պատրաստ էի երկնքից աստղեր իջացնեի: Ոչ կնիկ էր աչքիս գալիս, ոչ երեխա: Բաժանվեցի ու կնգաս էլ իմ տնից դուրս արեցի: Երեխեքս արդեն ամուսնացած են: Մի տարի իրար հետ ապրելուց հետո, ասեց որ երեխայա ուզում ունենա, բայց փոխնակ մոր միջոցով: Ամեն ինչ արեցի, որ իրա սրտով լինի: Փոխնակ մայր էլ գտա, մի փեշ փող էլ ծախսեցի:
Մի ամիս էր մնացել, որ երեխեն ծնվեր, ասեց, որ պատրաստ չի մայր դառնալ: Ավելին, հայտարարեց, որ ես ծեր եմ իրա համար ու հեռացավ: Մնացի առանց բնակարան, որովհետև իմ բնակարանը գրանցել էի իրա անունով: Ինձ դուրս արեց: Մի ամիս հետո ծնվեց երեխեն: Սաղ ինձ մեղադրում եմ, ասում են, որ ստացա իմ պա տիժը: Ոչ մեկը չի պատրաստվում օգնի, նույնիսկ սեփական երեխեքս:
