1. Ախ, տե՛ր Աստված, մի՞թե այդ պահն է։ Անհարմար լռություն։ Ահա, նա նայում է շուրթերիս, հիմա նա ինձ կհամբուրի….
2. Հըմմ… Տեսնես՝ մազերս ինչ տեսք ունեն:
3. Իսկ շնչառությու՞նս․․․ Ախ, երևի արժեր ծամոն ծամել:
4. Էհ, գրողը տանի, մեկ անգամ ենք ապրում:
5. Այո, այո, կարծես թե հենց սա է, բայց մեկ վայրկյան, ո՞ր կողմ պետք է թեքեմ գլուխս՝ ա՞ջ, թե՞ ձախ:
6. Ախ, Աստված իմ, ինչու՞ եմ ինձ այսքան անհարմար զգում:
7. Օ, տե՛ր Աստված, նա ի վերջո ինձ կհամբուրի: Տեսնես սա կլինի պարզապես համբու՞յր, թե՞ լուրջ․․․ Դեե…
8. Բերանս լայն բացե՞մ, թե՞ ոչ այնքան:
9. Գրողը տանի, կարծես թե կպա նրա ատամներին: Տեսնես զգա՞ց:
10. Իսկ ձեռքերս ի՞նչ անեմ:
11. Իսկ ես ամեն ինչ ճի՞շտ եմ անում: Շա՞տ չեմ թքոտում:
12. Վայ, տե՛ր Աստված, այս ի՞նչ է նա անում իր լեզվով: Ես չեմ դիմանա:
13. Իսկ ի՞նչ կլինի, եթե աչքերս բաց անեմ: Շա՞տ ահավոր կլինի:
14. Իսկ եթե հանկարծ նա էլ բացի աչքերն ու ինձ նայի:
15. Չէ, բայց կարող ա՞ բերանս ավելի լայն բացեմ: Հաա, ոնց որ թե լավ միտք ա:
16. Չէէէ, չէ, չէ, չէ, վատ, վատ միտք ա, ծնոտս հիմա կպոկվի:
17. Որ մի քիչ հետ քաշվեմ, կարո՞ղ ա վերջապես դադարի լեզուն մինչև կոկորդս տանելը:
18. Վերջ, մի՛ մտածիր, ուղղակի մի՛ մտածիր:
19. Լավ, բայց իրականում վատ չի, անգամ լավ է…
20. Իսկ մենք կարո՞ղ ենք հետագա 64 ժամվա ընթացքում անվերջ համբուրվել:
