Bestinfo.Am-ը ներկայացնում է`
Ձմռան ցուրտ առավոտ էր: Բոլորը, զբաղեցնելով քիչ թե շատ հաստատուն դիրք, հորանջում են: Տրոլեյբուսը լիքն է: Տոմսավաճառը, հակառակը՝ թարմ ու աշխույժ է և ուրախ կանչում է
— Վճարեք, խնդրում եմ:
Տոմսավաճառին մոտ գտնվող ուղևորներից մեկը տոմս է գնում, մյուսը՝ մշտականն է ցույց տալիս, իսկ ավելի հեռվում գտնվողները կամ լռում են կամ թաքնվում հարևանի հետևում, որովհետև որքան էլ մշտական ունենաս՝ այն դեռ հանել է պետք: Ախր ցուրտ է և մարդիկ դեռ կիսաքնած են:
Տոմսավաճառը հասավ հետևի հարթակին կանգնածների համար տեսանելի մի տեղ և նորից.
-Վ-ը-ճարում ենք ուղևորավճարը…
Բոլորը գերադասում են նրա կողմը չնայել՝ կամ քնած են ձևացնում, կամ իբր չեն լսում:
Տոմսավաճառը կրկնում է խնդրանքը: Վերաբերմունքը՝ նույնը:
Այդ ժամանակ նա ասում է.
-Այդպես, ուրեմն չեք լսում, հիմա ցույց կտամ ձեռքերով՝ խուլ-համրերի համար:
Տասնյակ դեմքեր վայրկենական շրջվում են նրա կողմը՝ տեսնելու նշաններով թարգմանությունը: Իսկ տոմսավաճառը՝
-Ը-հ-ը, լսում են… Վ-ը-ճարում ենք ուղևորության համար…
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Bestinfo.Am-ը
