Bestinfo.Am-ը ներկայացնում է`
Գնում ենք գործուղման: Ճանապարհը, որ պետք է անցնեինք, 300կմ էր, և այն սկսել ենք առավոտյան ժամը 5-ից:
Երտասարդը, որը մեքենա էր վարում, հազիվ էր զսպում իրեն , որ աչքերը չփակվեն և նա ասաց.
-Կատյա, կարո՞ղ ես այնպես անել, որ քունս չտանի :
Ես ասացի.
-Հեշտությամբ: Կարող եմ այնպես անել, որ ոչ միայն ճանապարհին աչքերդ չփակվեն, այլ քնի զգացողությունը ամբողջովին կորցնես:
-Ինչպե՞ս, -հարցրեց տղան:
Իսկ ես պատասխանեցի.
-Իջիր ղեկից, ես նստեմ…
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Bestinfo.Am-ը